تجاوز و پس از تجاوز
• دسته: درسگفتارهاتسلیت میگویم به همه عزیزان و بالاخص بازماندگان جانهای بی‌گناهی که در اثر تجاوز ظالمانه و کشتار‌های ناجوانمردانه اسراییل در ایران از دست رفتند، و خدا قوت میگویم به بازوی پر صلابت سپاهیانی که از ایران دفاع میکنند. آرزوی آینده نیک و روشنی برای ایران و ایرانیان دارم و امیدوارم که از این طوفان سهمگین پیروز و سربلند بیرون بیایند و بتوانند دوباره یک دولت نو و یک زندگی نو را با اقبال تازه آغاز کنند.
……
م……
استعمار گران دولت مصدق را که یک دولت ملی و فرا دینی بود و صد در صد دل در گرو حفظ منافع مردم ایران داشت را بر ما نپسندیدند و دولت او را بر‌انداختند و ۲۵ سال دیگر یک حکومت استبدادی سلطنتی را بر ما حاکم کردند که مسبب انقلابی اجتناب ناپذیر شد، انقلابی که سرانجام ما را به یک حکومت دینی رساند. حکومت دینی که به وعده‌های خودش وفا نکرد و استبداد و فقه را بر ما حاکم کرد.
باید بگویم که در دوران مدرن سه فرهنگ را با هم داشته‌ایم
فرهنگ دینی،
فرهنگ ملی
و
فرهنگ غربی.
هر یک از این سه اگر غالب شود و بقیه را کنار بزند نتیجه آن جز استبداد و قهقرا نخواهد بود. اکنون کشور ما در معرض یک طوفان سهمگین قرار گرفته است و جای آن نیست که در این شرایط بحرانی بدنبال مقصر و مسبب بگردیم، هرچند که میدانیم و پر واضح است که حکومت ایران با مردم، با دانشگاهیان، با منتقدان بسیار جفا کرده است. قدر مسلم اینست که اکنون ما با یک تجاوز‌گر که هیچ رحمی بر ملت ما و آب و خاک ما، آینده ما، جان مردم ما ندارد و همان رویه‌ای که در غزه دیده‌ایم میخواهد که در ایران هم پیاده کند روبرو هستیم. با کمال تاسف میبینیم که پاره ای از خائنان و مزدوران هم اینجا و آنجا هلهله و شادمانی میکنند، گویی که این تجاوز‌گران پیام آوران آزادی برای ملت ما هستند و آینده ایران به تدبیر اینان بهتر از وضعیت کنونی خواهد شد. با توجه به این اتحاد و همبستگی که اکنون ملت ایران پیدا کرده‌اند این امر محال است و در نزد من تغییر رژیم در ایران امری نا ممکن است. بسیار امیدوار کننده است که شاهد هم صدایی و هم ندایی و هم داستانی گروه‌هایی هستیم که چنان اختلافهای بزرگی داشته‌اند. حقیقتاً هر چه از یک سو تخریبی که بر کشور تحمیل شده است باعث دلسردی و تاسف است ، ولی از سوی دیگر مشاهده شکوفایی نیروی عظیمی که در دلها، همت‌ها، مروت‌ها و در وطن دوستی‌ها نهفته است براستی جان بخش است. این سرمایه نفیسی است که ضعیف شده بود و تقریبا از میان رفته بود و اکنون جان تازه‌ای یافته و در حال رشد و نمو و بالندگی است.
آنچه که من می‌اندیشم اینست که مردم ایران بعد از این جنگ و تجاوز به حال پیشین خود باز نخواهند گشت. امیدوارم این واقعه مورد تنبه برای حکومت باشد که با این مردم شریف تا کنون جفا کرده است و امیدوارم در اثر این تنبه بتوانیم به یک حکومت ملی و فرا دینی برسیم که قدر و منزلت همه ملت و همه جناح ها و گرایش‌ها را بداند و همه را سهیم در قدرت بکند و مملکت را بدست صاحبان اصلی آن بسپارد، نه اینکه بگوید مملکت مال صاحب زمان است و زیر این پرده‌های دروغین و باطل به چپاول بپردازد.
اکنون آشکار شده است که چه کسانی میخواهند ایران را فرو‌بکوبند و نمی‌خواهند یک کشور نیرومند بنام ایران در منطقه وجود داشته باشد. یقیناً ما بایستی قدردان فرهنگ‌مان باشیم، چه فرهنگ ملی و چه فرهنگ دینی که درسها و حکمت‌های بسیار در دل ان‌ها نهفته است و چه فرهنگ غربی که آن نیز حاوی بسیار نکاتی آموزنده است، و هم چنین فراموش نکنیم که هوا‌های جهانگشایی را کنار گذاشته و با دوستان مروت و با دشمنان مدارا کنیم تا روی خوشبختی ببینیم. دعا میکنیم که از این طوفان سهمگین با سر بلندی بیرون بیاییم و با اتحادی که به منزله سرمایه عظیمی کسب شده است آینده مملکت را ان‌شاءالله بسازیم.
عبدالکریم سروش
۲۱ ژوئن ۲۰۲۵
@DrSoroush
