دفاع تمام قد از ایران
• دسته: مقالاتملت شریف ایران
روزھای سختی را پشت سر می گذاریم. رژیم جنایتکار اسرائیل به سرزمین عزیز ما ایران تجاوز کرده است. مردم بی دفاع، دانشمندان و نظامیان کشور به خون غلتیده اند. سال هاست که دشمنان این سرزمین در کمین اند. دشمنی قدرتھای سلطه گر و جنایات رژیم جعلی و خونریز اسرائیل، با توطئه ھای پی درپی، ھمواره تھدیدی برای ملتھای مستقل بوده اند. اما آنچه بر این تھدید افزوده، ضعف مدیریت، استبداد، فساد و نفوذ در داخل است؛ که با تضعیف اعتماد عمومی، سرمایه اجتماعی این ملت را فرسوده است. با این ھمه، اکنون زمان بازنگری در این خطاھا و کاستی ھا نیست؛ چرا که موجودیت ایران در معرض تھدیدی آشکار است.
ایران، خانه ماست. خاک ماست. ھویت ماست. ھر نقد و اختلافی که با حاکمیت داریم، مسئله ای درونی است. وقتی پای دشمن بیرونی در میان است، ھمه ما یک صدا داریم؛ صدای ایستادگی. امروز، ما کنار مدافعان وطن ایستاده ایم و ایستادن در کنار متجاوز را خیانت به ایران می دانیم. امروز ھر سخن و ھر سکوت، معنا دارد. آن که در برابر دشمن نایستد، در صف ایران نیست.
دشمن، فقط با سلاح نمی جنگد. دروغ می سازد، افکار را ھدف می گیرد، و روح ملت را نشانه می رود. باید ھوشیار بود، حقیقت را شناخت، شایعه را خاموش کرد، در کنار آسیبدیدگان ایستاد و دل ھا را به ھم نزدیکتر کرد. امروز، بیش از ھمیشه، ھمبستگی ملی راه عبور از این تاریکی است.
ملت ایران مقاوم است. پیش از این نیز از آتش گذشته و بارھا از خاکستر برخاسته است. آنان که خیال تجزیه ایران را دارند، این خیال را با خود به گور خواھند برد.
دفاع، حق مسلم و وظیفه تاریخی ماست. ھمه ما، بی ھیچ تردیدی، از نیروھای نظامی و اقدامات دفاعی کشور حمایت می کنیم.
ملت بزرگ ایران، ھمان مردمی که رنج ھا را تاب آورده اند و در بزنگاه ھا ایستاده اند، شایسته آرامش، احترام و آینده ای امن اند.
در این مسیر دشوار، ھمه چشم امید به تدبیر و دوراندیشی تصمیم گیران کشور دارند. انتظار عمومی آن است که راه آینده، با تکیه بر عقلانیت، حفظ عزت ملی و پرھیز از واکنش ھای احساسی، ترسیم شود. گزینش میان جنگ یا مذاکره، ھر کدام که باشد، اگر با سنجش منافع ملی، مصالح مردم و توان واقعی کشور ھمراه شود، می تواند راهگشای امنیت، ثبات و آینده ای روشن برای ایران باشد.
حاکمان باید قدر این مردم صبور را بدانند. مردم، ستون ھای استوار ایران اند. با آنھا به زبان کرامت سخن بگویید. تفرقه را کناربگذارید. منتقدان را نرانید. چاپلوسان، بستر نفوذند؛ اما منتقدان دلسوز، ستون ھای امنیت اند. اگر وحدت، رمز پیروزی است، حاکمان باید آغازگر آن باشند. تنوع ملت را بپذیرند و از ھمه ظرفیت ھای اجتماعی برای نجات ایران بھره بگیرند. در کنار این، تحکیم دیپلماسی و بھره گیری از ظرفیت گفت وگو با جھان، می تواند راھی ھوشمندانه برای تقویت موقعیت ملی و عبور از بحران باشد.
ایران، چون ققنوسی از دل خاکستر، دوباره برخواھد خاست.
مسعود ادیب، حسن یوسفی اشکوری، عبدالعلی بازرگان، رضا حاجی، حمید دباشی، سروش دباغ، عبدالکریم سروش، حسن فرشتیان، علی قدسی، حسین کاجی، محسن کدیور، محمدتقی کروبی، حسین کمالی، داریوش محمدپور، یاسر میردامادی
