با درود و سلام به محضراستاد بزرگوار جناب آقای دکترسروش
اولا: بابت کیفیت مناسب صدا تشکربسیارداریم.
ثانیا: یک نکته را با اجازه آقای دکتر پیرامون مطرح نشدن حج در یهودیت و مسیحیت عرض کنم، مطلب از این قرار است شاید بتوان گفت بدلیل دوری پیامبران آنها از حجاز و مکه مکرمه بوده و خداوند نمی خواسته فوق طاقت تکلیف تعیین کند اشاره ای به انجام اعمال حج نمی کنند و از آنها می گذرند. از طرفی بنی اسرائیل مواجه چندانی با بیت الله نداشتند.
سلام و تشکر از سخنرانی جامع و زیبا و پرمحتوای شما
به نظر می‌رسد که شما بر خلاف جو رایج بیشتر معتقدید که قربانی اسحاق بود نه اسماعیل. به دلایل مختلف میتوان گفت این دیدگاه صحیحتر است. قربانی همان بود که خدا پس از عمری انتظار ابراهیم و همسرش در کمال ناباوری در زمان پیری به آنان داد و اکنون در کمال ناباوری از آنها می گرفت.
در داستان ذبح فرزند ابراهیم که در سوره‌ی صافات در قرآن آمده است هیچ نامی از اسماعیل به میان نیامده است و در پایان داستان از اسحاق به نیکی یاد شده است و به پیامبری اسحاق بشارت داده شده است. معلوم نیست چرا مفسران قرآن ادعا میکنند که قربانی اسماعیل بوده است. در تورات به صراحت قربانی اسحاق است.
بعضی از مفسران میگویند یهودیان تورات را تحریف کردهاند و قربانی را از اسماعیل به اسحاق تغییر داده اند چون از نسل اسحاق هستند و خواسته اند این افتخار به نام آنان ثبت شود. قضیه کاملاً برعکس است. می توان گفت مفسران قرآن که عرب و محمد را از نسل اسماعیل میدانند قرآن را وارونه جلوه میدهند تا به جای اسحاق، اسماعیل قهرمان این داستان شود. البته در این دعوا باید به یاد داشته باشیم که نفس افتخار به نیاکان افتخاری موهوم و جاهلانه است و اینکه پدر اعراب یا یهودیان اسماعیل یا اسحاق باشد سود و زیانی به حال آنان ندارد.
فرمودید که پیامبر بتهای کعبه را شکست، اما بنا به روایتی، تصویری که از مریم و عیسی بود باقی گذاشت. مگر بتها کسانی غیر از مریم و عیسی بودند؟ مگر قرآن به صراحت نمی گوید که مسیحیان عیسی و مادرش را «دو خدا» کرده اند؟ مگر بتها مقربان خدا نبودند و بت‌پرستان آنها را به شفاعت نمی‌گرفتند و نمی‌گفتند: هؤلاء شفعاءنا عند الله؟ مگر مسیحیان امروز قدیسان را به شفاعت نمی‌گیرند و به درگاه این مردگان دعا و التماس نمی‌کنند؟ مگر شیعیان امروزی همین کار را با پیشوایان دینی و امامزادگان مرده نمی‌کنند؟
واقعیت این است که من حدیث یا روایتی را ندیده ام جز این که هنرش این است که حقیقتی را در قرآن پنهان یا تحریف کند.
لطفاٌ اگر ممکن است دريچه ی ديدگاههای مربوط به اين سخنرانی و شبی با مولانا را زود نبنديد . مي انديشم که اگر چنين شود ديواری خواهد شد به روی انعکاس اين پرتو ها ی مبارک .
تقدیم باستاد گرانمایه این “سروش جاوید عصر ما”
براستی این چه دردی است که یک روز “دکتر شریعتی” را داریم و وقتی میخواهیم پای سخنرانی اش بنشینیم
با تهدید و ضرب و شتم روبروییم و خواندن کتابش جرمی سنگین <<<و امروز هم شنیدن سخن مراد ومعلممان وخواندن کتابش همان سرنوشت را پیدا کرده که باید از محبوب دور باشیم واز فیض حضورش محروم .توگویی نمیخواهند عبرت بگیرند این تنگ نظران جاهل که:…هران کس
پف کند ریشه اش بسوزد..نه ان ضرب وشتم ها ره بجایی برد و نه امروز این اواره کردن وفاصله انداختن میان مراد و مریدان
…ما زنده به انیم که ارام نگیریم…
دکتر سروش عزیز "تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد"
بسمه تعالی
باعرض سلام و تشکر از جناب دکتر سروش
از سخنرانی شما بسیار استفاده کردم البته بنده از محضر شما بسیار مستفید شده ام و از تمام بیانات و سخنرانی های شما استفاده می کنم
اما به طور خلاصه چند نکته ای عرض می کنم که انشاالله مانند همیشه بخوانید
چرا فرمودید بسیار بعید است که در عالم واقع و خارج حضرت ابراهیم علیه السلام آن چهار پرنده را ذبح کرده باشد .بنا بر یک تاویل عرفانی هر چهار پرنده نماد یکی از خصوصیات و رذایل اخلاقی می باشند خروس که شهوت است و طاوس خود خواهی و…
مطلب دوم در مورد خواب حضرت و تاویل آن است که حضرت عالی آگاه هستید اما به دوستان عرض می کنم که قیصری شارح فصوص هم می گوید اکثر مفسران بر این باورند که قربانی حضرت اسماعیل می باشد نه حضرت اسحاق هر چند ابن عربی اسحاق می داند و در مورد این مساله و تعبیر خواب عرفا مسایل مبسوطی بیان کرزده اند به عنوان مثال برای دوستانی که به زبان عربی اشنا نیستد رجوع کنند به کتاب ممد الهمم در شرح فصوص الحکم تالیف علامه حسن زاده آملی
مطلب دیگر که ظاهرا سبق لسان جنابعالی بود ابن عربی می گوید که این کتاب را از رسول الله صلی الله علیه و اله وسلم اخذ کرده نه حضرت هود
اما بعد فانی رایت رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم فی مبشره اریتها فی العشر الاخر من المحرم…..بیده کتاب فقال لی هذا الکتاب فصوص الحکم خذه و اخرج به الی الناس ینتفعون به
كيفيت صدا خيلي خوب شده
حقيقتا ممنون و سپاس گذارم
خواهشمندم همين رويه را ادامه دهيد
حداقل حق صداي دكتر سروش همين كيفيت است
باز هم تشكر مي كنم
پاينده باشيد
با سلام و درود بیکران خدمت استاد سروش
بعد از شنیدن سخنرانی بسیار غنی و آموزنده تان یک سوال برایم پیش آمد که میخواستم خدمتتان مطرح کنم
در این سخنرانی شما فرمودید که قربانی کردن حیوانات به دلیل خودخواهی و لذت طلبی انسانها امری قبیح است.
ما این حق را نداریم که حیوانات را برای ارضای شهواتمان قربانی کنیم چون این حیوانات نیز درد و رنج را احساس میکنند و تحمیل این درد و رنج بر آنها امری قبیح است که من نیز با شما موافقم.
از طرفی برای توجیه این عمل بیان کردید که این دستور خداوند است که این رخصت را به ما میدهد که این عمل را انجام دهیم و به نوعی منظورتان این بود که با فرمان خداوند قبح این عمل از بین میرود.
چون خداوند به این موجودات جان داده است به فرمان او میتوان جان را از آنها ستاند و بدین ترتیب با فرمان خداوند قبح این عمل از بین میرود.
حال اگر ما این استدلال را بپذیریم به نظر من مسئله اخلاقی یا غیر اخلاقی بودن داستان حضرت ابراهیم نیز حل میشود.
وقتی شما معتقدید این خداوند است که به اسماعیل جان داده است گرفتن جان اسماعیل به فرمان خداوند و به واسطه ابراهیم چه قبح اخلاقی میتواند داشته باشد؟
اگر ما بپذیریم که خداوند مستقیما به حضرت ابراهیم فرمان قربانی کردن پسرش را داده انجام این عمل با پذیرفتن این پیشفرض که خداوند مالک جان و مال همه موجودات است چه قبح اخلاقی میتواند داشته باشد؟
من دوست دارم شما به این مهم توجه کنید که در این داستان اخلاقی یا غیر اخلاقی بودن قربانی کردن اسماعیل بسیار محل بحث است ولی اخلاقی یا غیر اخلاقی بودن قربانی کردن آن قوچ که خداوند فرستاد تا ابراهیم آنرا قربانی کند اصلا محل بحث نیست.چرا؟
به نظر من به همان دلیلی که قربانی کردن قوچ غیر اخلاقی نیست،قربانی کردن اسماعیل نیز نمیتواند غیر اخلاقی باشد.شاید ما ارزش جان انسانها و حیوانات را یکسان ندانیم و بگوییم ارزش جان اسماعیل ازان قوچ بسیار بیشتر بوده است ولی جدای از این مسئله این دو عمل ماهیتا شبیه هم هستند.هردو از قربانی کردن موجودات سخن میگویند هرچند ارزش جان یک موجود بیشتر از یک موجود دیگر باشد.
شکر کند کاغذ تو از شکر بی‌حد تو
وجود مبارکتان تا ابد همنشين پيامبران و نيکان باد .
سلام
ممنون که به انتقاد های ما توجه کردید و کیفیت صدا رو تا این حد مطلوب کردید.
امیدوارم این روند ادامه پیدا کنه.
با درود و سلام به محضراستاد بزرگوار جناب آقای دکترسروش
اولا: بابت کیفیت مناسب صدا تشکربسیارداریم.
ثانیا: یک نکته را با اجازه آقای دکتر پیرامون مطرح نشدن حج در یهودیت و مسیحیت عرض کنم، مطلب از این قرار است شاید بتوان گفت بدلیل دوری پیامبران آنها از حجاز و مکه مکرمه بوده و خداوند نمی خواسته فوق طاقت تکلیف تعیین کند اشاره ای به انجام اعمال حج نمی کنند و از آنها می گذرند. از طرفی بنی اسرائیل مواجه چندانی با بیت الله نداشتند.
سلام و تشکر از سخنرانی جامع و زیبا و پرمحتوای شما
به نظر می‌رسد که شما بر خلاف جو رایج بیشتر معتقدید که قربانی اسحاق بود نه اسماعیل. به دلایل مختلف میتوان گفت این دیدگاه صحیحتر است. قربانی همان بود که خدا پس از عمری انتظار ابراهیم و همسرش در کمال ناباوری در زمان پیری به آنان داد و اکنون در کمال ناباوری از آنها می گرفت.
در داستان ذبح فرزند ابراهیم که در سوره‌ی صافات در قرآن آمده است هیچ نامی از اسماعیل به میان نیامده است و در پایان داستان از اسحاق به نیکی یاد شده است و به پیامبری اسحاق بشارت داده شده است. معلوم نیست چرا مفسران قرآن ادعا میکنند که قربانی اسماعیل بوده است. در تورات به صراحت قربانی اسحاق است.
بعضی از مفسران میگویند یهودیان تورات را تحریف کردهاند و قربانی را از اسماعیل به اسحاق تغییر داده اند چون از نسل اسحاق هستند و خواسته اند این افتخار به نام آنان ثبت شود. قضیه کاملاً برعکس است. می توان گفت مفسران قرآن که عرب و محمد را از نسل اسماعیل میدانند قرآن را وارونه جلوه میدهند تا به جای اسحاق، اسماعیل قهرمان این داستان شود. البته در این دعوا باید به یاد داشته باشیم که نفس افتخار به نیاکان افتخاری موهوم و جاهلانه است و اینکه پدر اعراب یا یهودیان اسماعیل یا اسحاق باشد سود و زیانی به حال آنان ندارد.
فرمودید که پیامبر بتهای کعبه را شکست، اما بنا به روایتی، تصویری که از مریم و عیسی بود باقی گذاشت. مگر بتها کسانی غیر از مریم و عیسی بودند؟ مگر قرآن به صراحت نمی گوید که مسیحیان عیسی و مادرش را «دو خدا» کرده اند؟ مگر بتها مقربان خدا نبودند و بت‌پرستان آنها را به شفاعت نمی‌گرفتند و نمی‌گفتند: هؤلاء شفعاءنا عند الله؟ مگر مسیحیان امروز قدیسان را به شفاعت نمی‌گیرند و به درگاه این مردگان دعا و التماس نمی‌کنند؟ مگر شیعیان امروزی همین کار را با پیشوایان دینی و امامزادگان مرده نمی‌کنند؟
واقعیت این است که من حدیث یا روایتی را ندیده ام جز این که هنرش این است که حقیقتی را در قرآن پنهان یا تحریف کند.
لطفاٌ اگر ممکن است دريچه ی ديدگاههای مربوط به اين سخنرانی و شبی با مولانا را زود نبنديد . مي انديشم که اگر چنين شود ديواری خواهد شد به روی انعکاس اين پرتو ها ی مبارک .
تقدیم باستاد گرانمایه این “سروش جاوید عصر ما”
براستی این چه دردی است که یک روز “دکتر شریعتی” را داریم و وقتی میخواهیم پای سخنرانی اش بنشینیم
با تهدید و ضرب و شتم روبروییم و خواندن کتابش جرمی سنگین <<<و امروز هم شنیدن سخن مراد ومعلممان وخواندن کتابش همان سرنوشت را پیدا کرده که باید از محبوب دور باشیم واز فیض حضورش محروم .توگویی نمیخواهند عبرت بگیرند این تنگ نظران جاهل که:…هران کس
پف کند ریشه اش بسوزد..نه ان ضرب وشتم ها ره بجایی برد و نه امروز این اواره کردن وفاصله انداختن میان مراد و مریدان
…ما زنده به انیم که ارام نگیریم…
دکتر سروش عزیز "تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد"
بسمه تعالی
باعرض سلام و تشکر از جناب دکتر سروش
از سخنرانی شما بسیار استفاده کردم البته بنده از محضر شما بسیار مستفید شده ام و از تمام بیانات و سخنرانی های شما استفاده می کنم
اما به طور خلاصه چند نکته ای عرض می کنم که انشاالله مانند همیشه بخوانید
چرا فرمودید بسیار بعید است که در عالم واقع و خارج حضرت ابراهیم علیه السلام آن چهار پرنده را ذبح کرده باشد .بنا بر یک تاویل عرفانی هر چهار پرنده نماد یکی از خصوصیات و رذایل اخلاقی می باشند خروس که شهوت است و طاوس خود خواهی و…
مطلب دوم در مورد خواب حضرت و تاویل آن است که حضرت عالی آگاه هستید اما به دوستان عرض می کنم که قیصری شارح فصوص هم می گوید اکثر مفسران بر این باورند که قربانی حضرت اسماعیل می باشد نه حضرت اسحاق هر چند ابن عربی اسحاق می داند و در مورد این مساله و تعبیر خواب عرفا مسایل مبسوطی بیان کرزده اند به عنوان مثال برای دوستانی که به زبان عربی اشنا نیستد رجوع کنند به کتاب ممد الهمم در شرح فصوص الحکم تالیف علامه حسن زاده آملی
مطلب دیگر که ظاهرا سبق لسان جنابعالی بود ابن عربی می گوید که این کتاب را از رسول الله صلی الله علیه و اله وسلم اخذ کرده نه حضرت هود
اما بعد فانی رایت رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم فی مبشره اریتها فی العشر الاخر من المحرم…..بیده کتاب فقال لی هذا الکتاب فصوص الحکم خذه و اخرج به الی الناس ینتفعون به
كيفيت صدا خيلي خوب شده
حقيقتا ممنون و سپاس گذارم
خواهشمندم همين رويه را ادامه دهيد
حداقل حق صداي دكتر سروش همين كيفيت است
باز هم تشكر مي كنم
پاينده باشيد
با سلام و درود بیکران خدمت استاد سروش
بعد از شنیدن سخنرانی بسیار غنی و آموزنده تان یک سوال برایم پیش آمد که میخواستم خدمتتان مطرح کنم
در این سخنرانی شما فرمودید که قربانی کردن حیوانات به دلیل خودخواهی و لذت طلبی انسانها امری قبیح است.
ما این حق را نداریم که حیوانات را برای ارضای شهواتمان قربانی کنیم چون این حیوانات نیز درد و رنج را احساس میکنند و تحمیل این درد و رنج بر آنها امری قبیح است که من نیز با شما موافقم.
از طرفی برای توجیه این عمل بیان کردید که این دستور خداوند است که این رخصت را به ما میدهد که این عمل را انجام دهیم و به نوعی منظورتان این بود که با فرمان خداوند قبح این عمل از بین میرود.
چون خداوند به این موجودات جان داده است به فرمان او میتوان جان را از آنها ستاند و بدین ترتیب با فرمان خداوند قبح این عمل از بین میرود.
حال اگر ما این استدلال را بپذیریم به نظر من مسئله اخلاقی یا غیر اخلاقی بودن داستان حضرت ابراهیم نیز حل میشود.
وقتی شما معتقدید این خداوند است که به اسماعیل جان داده است گرفتن جان اسماعیل به فرمان خداوند و به واسطه ابراهیم چه قبح اخلاقی میتواند داشته باشد؟
اگر ما بپذیریم که خداوند مستقیما به حضرت ابراهیم فرمان قربانی کردن پسرش را داده انجام این عمل با پذیرفتن این پیشفرض که خداوند مالک جان و مال همه موجودات است چه قبح اخلاقی میتواند داشته باشد؟
من دوست دارم شما به این مهم توجه کنید که در این داستان اخلاقی یا غیر اخلاقی بودن قربانی کردن اسماعیل بسیار محل بحث است ولی اخلاقی یا غیر اخلاقی بودن قربانی کردن آن قوچ که خداوند فرستاد تا ابراهیم آنرا قربانی کند اصلا محل بحث نیست.چرا؟
به نظر من به همان دلیلی که قربانی کردن قوچ غیر اخلاقی نیست،قربانی کردن اسماعیل نیز نمیتواند غیر اخلاقی باشد.شاید ما ارزش جان انسانها و حیوانات را یکسان ندانیم و بگوییم ارزش جان اسماعیل ازان قوچ بسیار بیشتر بوده است ولی جدای از این مسئله این دو عمل ماهیتا شبیه هم هستند.هردو از قربانی کردن موجودات سخن میگویند هرچند ارزش جان یک موجود بیشتر از یک موجود دیگر باشد.