حداد عادل یکی از سه اتهام سروش را به خوبی پاسخ داد، اما درباره فرح و ابطال آرا …
• دسته: آرشیو اخبار و گزارشها٬ درباره سروشدکتر غلامعلی حداد عادل در نامه سرگشاده ای به دکتر عبدالکریم سروش، با تاخیری چند ماهه، به سه اتهام واردشده به وی توسط سروش پاسخ داد.
به گزارش خبرنگار «بازتاب»، حداد عادل در این نامه بسیار مشروح، بخش عمده پاسخ خود را به دفاع از اصالت کتاب ترجمه شده توسط وی از کانت و عدم مشابهت این کتاب با ترجمه منتشر شده توسط یکی از شاگردانش اختصاص داده است و در پایان نامه به دو اتهام دیگر سروش به وی یعنی ارتباط با دفتر فرح پهلوی و ورود به مجلس ششم با ابطال 700 هزار رای مردم تهران نیز پاسخ داده است.
نکته نخستی که درباره این نامه دکتر حداد عادل باید مورد توجه قرار گیرد، تقدیر از ادب و متانت حداد عادل در پاسخ به نامه تند و سرشار از تعریض دکتر سروش است که جا دارد الگویی برای سایر مسئولان نظام در برخورد با منتقدین و حتی مخالفین باشد.
نکته دوم سعه صدر حداد عادل در پذیرش برخی اشتباهات خود می باشد، به طور نمونه، وی در این پاسخ از اینکه دائرة المعارف اسلامی را به عنوان تالیف خود تلقی کرده، در حالی که وی تنها ناظر این مجموعه بوده است، عذرخواهی کرده و وعده تصحیح می دهد.
در مجموع می توان آنچه را که پاسخ حداد عادل به اتهام سرقت معنوی از شاگرد خود در ترجمه کتاب کانت بیان کرده است، منطقی و قانع کننده دانست و حداد عادل توانسته با دلایل مختلف از متن دو کتاب و نیز آوردن توضیح شاگردش، محق بودن خود در این موضوع را به مخاطب القا نماید.
اما پاسخ حداد عادل به دو اتهام دیگر سروش، به این اندازه قانع کننده نیست.
حداد عادل در پاسخ اتهام ارتباط وی با دفتر فرح پهلوی که در بین محافل سیاسی مشهور است، با دو استدلال وارد شده است: استدلال نخست خواستن دلیل از مدعی است و وی گفته است سروش هر مدرکی در این باره دارد رو کند، و استدلال دوم مربوط به رفاقت سروش با حداد عادل در همین دوره است که حداد عادل با ذکر عبارت تاییدآمیزی درباره وی از سروش در سال 1356 نتیجه گرفته است که وی رفیق فرج(سروش) بوده است نه فرح.
اما به نظر می رسد هر دو این استدلال ها قانع کننده نباشند، البته احتمالا عبدالکریم سروش به پاسخ حداد جواب خواهد داد، حتی اگر این که عضویت حداد عادل در انجمن شاهنشاهی فلسفه که فرح پهلوی دکتر نصر را در سال ۱۳۵۲ مأمور راه اندازی آن با حمایت خود کرد، نمی تواند دلیلی بر ارتباط مستقیم حداد عادل با فرح پهلوی باشد را منطقی بدانیم، اما پس از انتصاب دکتر حسین نصر، استاد و دوست حداد عادل به ریاست دفتر فرح پهلوی، این ارتباطات تنها به انجمن شاهنشاهی فلسفه محدود نمانده است.
بنابراین تایید حداد عادل توسط سروش در سال 1356 ربطی به انتصاب نصر به ریاست دفتر فرح پهلوی در سال 1357 ندارد و اگر مساله ای در باب ارتباط حداد عادل با دفتر فرح مطرح باشد، مربوط به سال 1357 است، نه قبل از آن.
اما پاسخ حداد عادل به اتهام نحوه ورودش به مجلس توسط شورای نگهبان با ابطال 700 هزار رای نیز تبعات مهمی برای وی دارد.
حداد عادل محور اصلی پاسخ خود را بر اظهارات محسن هاشمی، فرزندآیت الله هاشمی رفسنجانی و نقل قولهای او از پدرش استوار کرده است که در مصاحبه ای ادعای تقلب در انتخابات مجلس ششم را مطرح کرده بود، و از آنجا نتیجه گرفته ابطال رای توسط شورای نگهبان درست بوده است. در حالی که وقتی به ادعای محسن هاشمی به خاطر فرزندی آیت الله هاشمی می توان استناد کرد، قطعا اظهارت مستقیم و صریح رییس مجمع تشخیص مصلحت نظام معتبرتر از فرزند اوست و بنابراین اگر اظهارات محسن هاشمی مبنی بر تقلب در انتخابات مجلس ششم می تواند دلیلی بر بی اعتباری نتابج اولیه این انتخابات باشد، اظهارات صریح آیت الله هاشمی رفسنجانی هم در نامه سرگشاده و هم در نمازجمعه تهران مبنی بر رخ دادن تقلب در انتخابات 1384 و ریاست جمهوری دوره نخست احمدی نژاد هم می تواند معتبر باشد.
بنابراین، آقای حداد عادل که در آن زمان ریاست مجلس هفتم را برعهده داشته اند، چرا به جای رسیدگی به ادعای آیت الله هاشمی رفسنجانی درباره تقلب در انتخابات ریاست جمهوری، مرتب حمایت خود را از احمدی نژاد اظهار می داشت و تاکید می کرد: مجلس پشت دولت است.
موضوع دوم شائبه دار بودن ورود نماینده به مجلس با ابطال رای توسط شورای نگهبان و عدم پذیرش آن توسط وزارت کشور است.
(1).jpg)
حداد عادل و مزروعی در مجلس ششم
واقعیت آن است که شورای نگهبان هیچ گاه صحت انتخابات مجلس ششم در تهران را تایید نکرد، بلکه رهبر انقلاب با حکم حکومتی از ابطال بیشتر آرا جلوگیری کردند و وزات کشور نیز با مسئولیت سید مصطفی تاج زاده، تغییر این نتایج و نماینده شدن حداد عادل را قبول نداشت. بنابراین وارد شدن به مجلس در شرایطی که نه شورای نگهبان و نه وزارت کشور نتایج آن را تایید نمی کنند، مقداری شائبه دار است و از همین رو آیت الله هاشمی رفسنجانی با وجود آن که در اعلام نتایج وزارت کشور نیز به مجلس راه یافته بود و تنها رتبه وی با ابطال آرا توسط وزارت کشور تغییر کرده بود، از حضور در مجلس ششم انصراف داد. اما غلامعلی حداد عادل با ابطال 700 هزار رای، جای علیرضا رجایی در لیست نمایندگان تهران را به دست آورد و سپس با وجود اعتراض سایر نمایندگان به اعتبارنامه وی، در یک معامله سیاسی اعتبارنامه وی در برابر اعتبارنامه علی اکبرمحتشمی پور، عضو مجمع روحانیون مبارز تاخت زده شد و هردو اعتبارنامه مورد سوال، همرمان تصویب شد.
بنابراین به نظر می رسد نوع دفاع حداد عادل از اعتبار رای خود در مجلس ششم چندان کامل نیست، اگرچه مجددا باید از ادب و متانت حدادعادل در این پاسخگویی تقدیر کرد.
