نشست سروش و بازرگان درباره نسبت دین و اخلاق
• دسته: سخنرانىهاهمراهان مدرسه مولانا جلال الدین
فایل جلسه سخنرانی دکتر سروش با عنوان «نشست سروش و بازرگان درباره نسبت دین و اخلاق» که در آگوست سال جاری در کالیفرنیا ارائه شده در کانال یوتیوب مدرسه مولانا سوار شده است. لطفا کانال یوتیوب مدرسه مولانا را سابسکرایب کنید تا فایل این جلسه و جلسه های دیگر را بیابید. شیوه سابسکرایب کردن در یوتیوب آمده است.
هم چنین فایل صوتی این جلسه در ساوند کلاود مدرسه مولانا بارگذاری شده است. با دنبال کردن مدرسه مولانا در ساوند کلاود می توانید از فایل صوتی مربوطه بهره مند شوید. این فایل های صوتی قابلیت دانلود شدن هم دارند. در زیر هر فایل کلید دانلود قرار گرفته است که امکان دانلود فایل با حجم کم را فراهم می کند.
برای رفاه حال همراهان مدرسه مولانا در ایران، فایل صوتی این جلسه در گوگل درایو و دراپ باکس قرار گرفته است تا براحتی دانلود و استفاده شود. این شیوه جدید فرقی با آنچه پیش از این در سایت قرار داده می شد ندارد. لطفا به لینک های زیر مراجعه کنید:
در کانال یوتیوب مدرسه مولانا و ساوند کلاود قسمتی برای هدایا و عطایا (Donation) در نظر گرفته شده است. دوستانی که مایلند به مدرسه مولانا کمک کنند می توانند در لینک زیر جزئیات مربوطه را پیدا کنند. از تمام دوستانی که تا کنون زحمت کشیدند و مبالغی برای مدرسه مولانا ارسال کرده اند بی نهایت سپاسگزاریم. بی شک تلاش خواهیم کرد در هر چه بهتر کردن کیفیت کار بکوشیم.
صفحه فیس بوک مدرسه مولانا علاوه بر فایل های صوتی و تصویری، اخبار مربوط به سخنرانی های این مدرسه را به اطلاع علاقمندان می رساند. با لایک کردن این صفحه در فیس بوک می توانید فایل های صوتی و تصویری را دانلود کنید و از اخبار این مدرسه آگاه شوید. صفحه اینستاگرام و توییتر مدرسه مولانا نیز فعال شده است. با دنبال کردن ما می توانید از آخرین مطالب صفحه بهره مند شوید و سخنرانی های کوتاه شده را گوش دهید. همچنین صفحه تلگرام مدرسه مولانا فعال شده است. ما را دنبال کنید.
لینک صفحه فیس بوک مدرسه مولانا
لینک صفحه اینستاگرام مدرسه مولانا
ایام به کام
حسین دباغ
لطفا پیشنهادات و انتقادات خود را به آدرس ایمیل زیر بفرستید.
schoolofrumi@gmail.com
با سلام
درباره تعارض و تضاد بين ارزشها راه تشخيص درست و الويت هركدام چگونه پيدا مي شود ؛ مثلا اگر فردي 100هزارتومان امانت به ما بدهد تا براي او نگهداريم و فردا روزي قرار آن را مطالبه كند و ما به كس ديگري قول داديم بابت بدهي خود مبلغ 100هزار تومان تا فردا به او بدهيم ، حالا بد عهدي وبد قولي بابت پرداخت بدهي غير اخلاقي تر است يا خيانت در امانت – با فرض اينكه ما فقط اندازه مبلغ فرضي توان مالي براي پرداخت داشته باشيم ودسترسي به افراد امانت دهنده و طلبكار براي طرح موضوع وتوافق نداريم .
با سلام
وقتی پیامبر اسلام می گوید: بعثت لاتمم مکارک الاخلاق، معنایش این است که دین و اخلاق در هم تنیده شده اند. در این صورت تقدم اخلاق بر دین-وجه ایمانی و ارزشی دین- چه مبنا و توضیحی دارد.
ضمنا تا جایی که می بینم بنای شما بر پاسخ دادن به پرسش ها نیست! از این رو این اخرین کامنت من خواهد بود.
با عرض سلام حضور محترم اقا سعید ومریم خانم عزیز
اقا سعید حتما خیانت در امانت غیراخلاقی تر است شما پولی که در اختیارتان بعنوان امانت قرار داده شده حق تصرف ندارید ونباید انرا در جای دیگری مصرف نمایید وباید عینا انرا حفظ کنید وخودتان فکر دیگری برای بدهی و قولی که داده اید بکنید
مریم خانم عزیز افعال حسن و قبح ذاتی دارند واسلام وفلسفه ی اسلامی هم به ان معتقد است دروغ اگر بد است نه اینکه چون دین گفته است بد است درجوامع غیر دینی هم بداست خدمت به دیگران اگر خوب است بخاطر گفته دین نیست در جوامع غیر دینی هم چنین است حسن و قبح ذاتی افعال اینست که خوبی و بدی افعال بستگی به عوامل دیگر از جمله دین ندارد بخودی خود بعضی افعال خوب هستند وحسن دارند وبعضی افعال بد هستند وقبح دارند واینها در جوامع مختلف مقبول است وهمین سبب تقدم اخلاق بر دین میشود واما فرمودید که وجه ایمانی و ارزشی دین چه میشود؟ دین سبب تقویت اخلاق میشود دین راهکارهایی معرفی میکند که انسانها با بکار گرفتن انها میتوانند اخلاقی تر زیست کنند از جمله حاضر وناظر دانستن خداوند از جمله عبادات نماز وروزه وذکر و… که میتواند همه ی اینها فرد را بسوی اخلاقی تر بودن رهنمون کند
فکر می کنم امور مستحسن و قبیح، امور سوبژکتیو باشند. به این معنی که در غیاب سوژه ی عاقل و حساس، حُسن و قبحی هم درمیان نخواهد بود. دروغ گفتن ذاتاً قبیح است؛ به حکم کسی قبیح نشده است تا با حکم کسی دیگر قباحتش را از دست بدهد. اما اگر بپرسیم که: چرا می گوییم دروغگویی ذاتاً قبیح است، پاسخ چیست؟ به نظر می رسد براساس سخن دکتر سروش پاسخ این است که: چون خردمندان آن را قبیح دانسته اند. سوال: چون ذاتاً قبیح یا حَسن بوده آن را قبیح و حَسن دانسته اند یا چون قبیح و حَسن دانسته اند، پس ذاتاً قبیح و حسن است!؟ به عبارت دیگر آیا خردمندان می توانند امر قبیح را (که بنا به فرض ذاتاً قبیح است)، حسن بشمارند؟ آیا خردمندان امور مستحسن و قبیح را که حُسن و قبح ذاتی دارند، کشف می کنند؟ … خلاصه این که اگر کسی از ما بپرسد به چه دلیل
می گوییم:”حسن و قبح، ذاتی است؟” پاسخ ما چیست؟