انکیزیسیون شیعی؟ (نامهء عبدالکریم سروش به حسن روحانی در دفاع از آزادی بیان دکتر غروی)
• دسته: نامهها و پيامهانامه ای به حسن روحانی در دفاع از حق آزادی بیانِ دکتر غروی؛ آزادیخواهان این کشور از جفای روزگار خسته اند و دل به حمایت دولت شما بسته اند
نامه ای به حسن روحانی در دفاع از حق آزادی بیانِ دکتر غروی؛ آزادیخواهان این کشور از جفای روزگار خسته اند و دل به حمایت دولت شما بسته اند
ﺩﻓﺘﺮ ﮐﻮﺩﮐﻲ ـ ﺍﻣﻴﺪ ﺭﺿﺎﻳﻲ: ﻋﺒﺪﺍﻟﮑﺮﻳ ﻢ ﺳﺮﻭﺵ، ﻭ ﺑﻌﺪﻫﺎ ﻓﺮﺯﻧﺪﺵ ﺳﺮﻭﺵ ﺩﺑﺎﻍ، ﺍﺣﺘﻤﺎﻻ ﺷﺎﺧﺺﺗﺮﻳﻦ ﭼﻬﺮﻩﻫﺎﻱ ﺑﺨﺸﻲ ﺍﺯ ﺟﺮﻳﺎﻥ ﺭﻭﺷﻨﻔﮑﺮﻱ ﺩﻳﻨﻲ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﭼﻪ ﻣﻮﺍﻓﻘﺸﺎﻥ ﺑﺎﺷﻴﻢ ﻭ ﭼﻪ ﻧﺒﺎﺷﻴﻢ، ﺗﺎﺛﻴﺮﺷﺎﻥ ﺩﺭ ﻭﻗﺎﻳﻊ ﺳﻴﺎﺳﻲ ﻭ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﺩﻭ ﺩﻫﻪﻱ ﺍﺧﻴﺮ ﺩﺭ ﺍﻳﺮﺍﻥ، ﻏﻴﺮﻗﺎﺑﻞ ﺍﻧﮑﺎﺭ ﺍﺳﺖ. ﺭﻭﺷﻨﻔﮑﺮﺍﻧﻲ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻃﺮﻓﻲ ﺑﻪ ﻧﻘﺪ ﺑﺮﺩﺍﺷﺖﻫﺎﻱ ﺳﻨﺘﻲ ﻭ ﺟﺰﻡﺍﻧﺪﻳﺸﺎﻧﻪ ﺍﺯ ﺩﻳﻦ ﻣﺸﻐﻮﻟﻨﺪ (ﺭﻭﺣﺎﻧﻴﺖ ﺳﻨﺘﻲ)، ﻭ ﺍﺯ ﻃﺮﻓﻲ ﺑﻪ ﻧﻘﺪ ﮐﺴﺎﻧﻲ ﮐﻪ ﺧﻮﺍﻧﺶ ﺍﻳﺪﺋﻮﻟﻮﮊﻳﮏ ﺍﺯ ﺩﻳﻦ ﺍﺭﺍﺋﻪ ﻣ ﻲﺩﻫﻨﺪ، ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﻋﻠﻲ ﺷﺮﻳﻌﺘﻲ.
در این مقاله، قبض و بسط تئوریک شریعت را ربع قرن پس از شروع انتشارش با عنایت به تلاشهای فکری بعدی سروش مورد بررسی قرار میدهم. در این مقاله نشان خواهم داد که بسط تجربه ی نبوی هرچند از لوازم فکر قبض و بسطی است، اما این وسوسه که گاه در قبض و بسط رخ می نمود تا مراد متکلم وحی و ”جهان واقعی“ یکی دانسته شود در آن درمان میشود. «روای رؤیاهای رسولانه» کلگرایی معناشناختی قبض و بسط را متزلزل میکند، اما از لحاظ معرفت شناختی نه تنها با آن سازگار است، که از آن بهره می برد.
دﻓﺘﺮ « زﻧﺪﮔﯽِ ﺧﻮابﻫﺎ» در ﺳﺎل 1332 ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪ، ﭘﺲ از اﻧﺘﺸﺎر دﻓﺘﺮ «ﻣﺮگ رﻧﮓ» در ﺳﺎل 1330. ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺳﭙﻬﺮي ﺑﻪ دﻓﺘﺮ «زﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮابﻫﺎ» ﭘﺎي ﻣﯽ ﮔﺬارد، در «ﺳﻠﻮك ﺷﻌﺮ» ﺧﻮد ﻣﻬﺎرت ﺑﯿﺸﺘﺮي ﺑﻪ دﺳﺖ آورده 2 اﺳﺖ. ﺑﺮ ﺧﻼف آﻧﭽﻪ در «ﻣﺮگ رﻧﮓ» ﺑﺪان ﭘﺮداﺧﺘﻪ، ﺻ ﺒﻐﻪي اﻧﻔﺴﯽ و دروﻧﯽِ اﺷﻌﺎر اﯾﻦ دﻓﺘﺮ ﭘﺮرﻧﮓ اﺳﺖ.