نقدی بر دو مصاحبه «روشنفکری دینی پروژه‌ای ناموفق » و « با پارادوکس خود چه می کنید؟» جناب استاد ملکیان دو مصاحبۀ شما را در مورد روشنفکری دینی مطالعه کردم و پرسش هایی برایم مطرح شد که مایلم با شما در میان گذارم: «روشنفکری دینی پروژه‌ای ناموفق » ( ۲۱ دی ماه ۸۷، روزنامه اعتماد […]
سعدی این منزل ویران چه کنی جای تو نیست رخت بربند که منزلگه احرار آن جاست “استراح من همّ الدنیا و غمّها”. محمد باقر ولی بیک از دوستداران نهضت آزادی و هیات اجرایی روزنامه های اصلاح طلبی چون جامعه، توس و نشاط دیروز بیست و چهارم اردیبهشت ماه بر اثر بیماری در بیمارستان ایلینگ لندن […]
۱. “خوبی” و “روایی” اخلاقی عالمان و فیلسوفان اخلاق با به دست دادن تئوری‌های هنجاری اخلاقی تلاش می‌کنند تا “روایی”[1] و “ناروایی”[2] افعال و رفتار آدمیان را روشن کنند. برای مثال فایده گرایان کلاسیک مثل جرمی بنتام، دیوید هیوم و جان گِی بر این باور بودند که فعل روا فعلی است که فایده بیشتر و […]
مدتهاست در این اندیشه‌ام که ساحات مختلف دین و نحوۀ ارتباط آنها را با یکدیگر، در قالب مدلی درآورده و سویه‌های مختلف آن را تبیین کنم. در این مقاله می‌کوشم، با تفکیک میانِ «تجربه دینی»، «معرفت دینی» و «کنش دینی» از یکدیگر، مدل الاهیاتیِ پیشنهادی خود را عرضه کنم. پیش از صورتبندی و تبیین سویه‌های مختلفِ این مدل، به مصداق «تعرف الاشیاء باضدادها»، ذکر برخی نکات ضروری می‌نماید.
از قبض و بسط کانتی تا قبض و بسط کواینی: گفتاری در معرفت‌شناسی، خطاشناسی و هرمنوتیک نظریۀ تکامل معرفت دینی ولی آیا [افراد] دگم میتوانند نسبت به محدودیتهای غریب فهم آدمی حساس شوند . . . دیوید هیوم[1] مقدمه روزگاری شوپنهاور، فیلسوف شهیر آلمانی، گفته بود که هر حقیقتی سه مرحله را پشت سر مینهد: […]
لبّ مدعیات فلسفه اخلاقِ عبدالکریم سروش را می‌توان در مقاله مطول وی تحت عنوان “اخلاق خدایان: اخلاق برتر وجود ندارد” جستجو کرد.[1] سروش در این مقاله بدون اختیار کردن موضعی در اخلاق هنجاری، به روشنی از آرای فرا-اخلاقی خود پرده بر می‌گیرد. به ایجاز هرچه تمامتر، اولاً او به نحو اضمار از نوعی ناواقع گرایی اخلاقی […]
قریب به دو ماه پیش بود که جامعه فلسفی و دینی محققی برجسته در “علم و دین” را در سکوت خبری از دست داد. ایان باربور، الهی دان مسیحی و فیزیکدان معروف آمریکایی در نود سالگی درگذشت. نام او برای جامعه فلسفی و حوزوی ایران نامی آشنا است و اولین بار در دهه ۶۰ شمسی […]
مرحوم ناصر میناچی دلباختۀ علی شریعتی بود؛ چه ایامی که در «حسینیه ارشاد» در مقابل حملات بی امان دینداران و وعاظ و علمای سنتی از شریعتی پشتیبانی می کرد، چه پس از بسته شدن ارشاد در بهمن ماه سال 51 شمسی تا اردیبهشت سال 56 که دکتر شریعتی تن به هجرت اجباری داد و در […]
«روشنفکری دینی» و روشنفکران دینی[1] دربارۀ حدود و ثغور مفهوم «روشنفکری دینی» و یا نواندیشی دینی در دو دهۀ گذشته مباحث نیکو و رهگشایی در فضای اندیشگی طرح شده است. مطابق با تلقی متعارف از این مفهوم، روشنفکری دینی هم‌عنان با روشنفکران دینی است.[2] به تعبیر دیگر، دایرۀ مصادیقِ مفهوم روشنفکری دینی متشکل از روشنفکران […]
چند روز پیش نوشتۀ جناب محمد مجتهدشبستری تحت عنوان «دوستان من! این بازی سیاسی را رها کنید» را در سایت جرس خواندم.[1] بی انصافی و بی‌مهری دست اندر کاران نشریۀ مهرنامه دل ایشان را نیز به درد آورده است. در بخشی از این نوشته آمده : «بازی سیاسی کردن ناشیانه‌ای با تعبیراتی چون «روشنفکری دینی»، […]
